Levensduurkosten: zachte factoren

We zeggen graag dat we goed doordacht ontwerpen en toekomstbestendige gebouwen realiseren. Toch kennen we allemaal wel voorbeelden van gebouwen waar binnen 10 jaar grondige renovaties nodig waren. Of waar het binnenklimaat jaren na de oplevering nog steeds te wensen overliet. Hoe zorgen we ervoor dat we een verantwoorde en duurzame investeringsbeslissing nemen? Dat begint met inzicht in de levenscyclus van het gebouw en de levensduurkosten. Op het juiste moment én via een eenduidige en objectieve methode.

Een levensduurkostenberekening is cruciaal voor het nemen van een weloverwogen investerings- of ontwerpbesluit. En toch wordt de methodiek niet altijd en overal toegepast. Ook dat is bekend. Waar zit toch die belemmering? Het kan zijn dat een berekening als te complex wordt gezien. Misschien worden de kosten voor het opstellen ervan als hoog ervaren. Of vinden we het lange termijn voorspellen gewoon nog te spannend? Dat laatste wordt misschien ook wel gevoed door de recente pandemie en geopolitieke ontwikkelingen. We nemen aan dat de berekening vooral als kwantitatief instrument wordt ingezet, waarbij de kwalitatieve waarde van een concept of ontwerp ondersneeuwt. Zonde van de ontwerpvrijheid en de bijdrage aan de gebouwde omgeving. In dit artikel willen we daarom stilstaan bij het waarderen van de kwalitatieve aspecten of zachte factoren binnen de methodiek.